روايه بقلم روان احمد
انت في الصفحة 1 من 3 صفحات
الحقى يا بت يا نغم فى كورى عندنا فى الشركه .
يختى افتكرتك هتقولى حاجه مهم اى بتقولى كورى .
اه بس حته كورى انما اى مز المز .
قومت من مكانى بتوتر وسرعه هو فين ودينى لمكانه حالا .
ضحكت وقالت ماهو يابختك يا بنت انك انتى اللى هتكونى مع مستر جاسم فى الميتنج النهارده بدل محمد اللى غايب .
بعيون بتطلع قلوب بتتكلمى جد .
الټفت ليها وقولت اهو مجابش سيره كورى خالص عرفتى منين ان المدير كورى شميتى على ظهر ايدك مثلا .
من حقك ماتعرفيش ماانتى نايمه فى البطيخ الشركة اللى هنتعامل معاها شركه كوريه والمدير الكورى كان تحت من شويه .
خبطت على الباب ودخلت بهدوء فشوفت شويه كوريين انما اى قمر ولقيت كرسى فاضى فروحت قعدت فيه بعد شويه مستر جاسم شاور لى علشان اقوم اشرح المشروع بتاعنا بالانجليزيه وفضلت اشرح المشروع واللى هو عباره عن كومباوند متكامل احنا اللى هنظبط فيه الديكورات فعرضت عليهم التصاميم وعجبتهم ولما خلصت لقيت كله سقفلى ابتسمت بثقه وقعدت فى مكانى تانى .
انتى محترفه لكى مستقبل مبهر وانا سعيد لرؤيتى لكى.
هذه شهادة أنا فخوره بها يا سيدي.
قال لاتقولى سيدى فقط كيم .
بتفاجأ انت بتتكلم عربى حلو اوى .
بغمزه انا معى 4 لغات عزيزتى .
ابتسمت وقولت اتشرفت بمعرفتك بس ممكن طلب قبل ماتمشى .
ضحك بصوت عالى وقال مفهمتش اول جمله
بصيت لقيت جاسم المدير بتاعى بيبرقلى بعينه .
فخۏفت منه وقولت طب ما اعطلكش انا سلامواعليكم .
وجريت على برا .
بص لطيفها بابتسامه وخرج مع الموظفين بتاعته .
عدى اليوم وروحت البيت وحكيت لاختى وفضلت تقر عليا لانى قابلت كورى وهى لا .
بصلى باب الاسانسير فتح وكيم وقف من مكانه واتحرك ناحيتى بصيت بصه اخيره للاسانسير و رجعت بصيت لكيم فقررت اقف واستناه وظز فى التاخير الواحد هيشوف
