روايه بقلم شيماء عثمان
ضحك عليها وعلى توترها لاء اطمني انا هنام فى اوضه عمار اخويه بس ده ميمنعش
أنى اوريكى الاوضه اتفضلي قدامي
نورهان بكسوف لا اتفضل حضرتك الاول
طلع حمزه نورهان وراه دخل الغرفه وفتح النور وندلها تدخل
نورهان بصت للاوضه مش مصدقه أن كل ديه اوضه فيها كل حاجه وكبيره جدا وفيها حمام خاص
حمزه فتح الدولاب وطلع لنفسه ترنج وقالها انا فى الاوضه اللى جنبك بتاعة عمار اخويه لو احتجتي حاجه اندهي عليا
حمزه معنديش فى الدولاب غير هدومي تنفعك
ولا اجبلك من هدوم شروق
نورهان بأستغراب مين شروق
حمزه مرات مروان اخويه استني هجبلك حاجه من عندها
خرج حمزه راح خبط على اوضة مروان مروان فاتحله
مروان خير يا حمزه فى ايه
حمزه هات اي حاجه من هدوم شروق لنورهان تنام فيها
حمزه وانا ايش عرفني اي حاجه تنام فيها هما الستات بتنام فى ايه
مروان بهزار بيناموا بقمصان النوم
حمزه كور قبضه أيده وكان هيديلوا بوكس بس ضحك ومروان كمان ضحك
حمزه اخلص هات اي بيچامه
دخل مروان جبله البيچامه وطلع أداها لحمزه
مروان بسخريه تصبح على خير ياعريس وقفل الباب بسرعه
حمزه خدي ديه بيجامه شروق انا فى الاوضه اللى جانبك مش محتاجه حاجه تاني
نورهان بخجل شكرا يادكتور حمزه
حمزه ضحك بقولك ايه انتي ممكن تقوليلي حمزه من غير دكتور خلي دكتور ديه فى الجامعه بس
نورهان لاء طبعا ميصحش حضرتك ااا
حمزه قطع كلامها بسرعه حضرتي ايه بس حضرتي دلوقتى جوزك نورهان قلبها اتنفضت من الكلمه ونظره حمزه اللى كلها حب بصتله هي كمان بحب جري مقدرش يستحمل جمال عيونها اللى بيعشقهم نورهان قفلت الباب وراه
بقلمي شيماء عبد الحكم عثمان
حمزه راح خبط عليها وهي في الحمام
حمزه بقلق نورهان نورهان انتي كويسه
نورهان بصوت باكي ايوه يا دكتور حمزه انا كويسه
حمزه طب اطلعي من الحمام ولا لسه مخلصتيش
فتحت نورهان وخرجت لحمزه كانت لابسه بيچامه ستان بكوم طويل ولابسه الطرحه بعشوائيه طرحتها كانت مش ثابته وبتتزحلق من نعومة شعرها وكل شويه تحاول تعدل فيها ولكن الطرحه مصممه تكشف لحمزه جمال شعر نورهان ولونه البني الفاتح وانسيابيته حمزه عيونه مش عارفه تستوعب جمال نورهان بكل حالاتها جميله وبريئه بس الجميله حزينه وعيونها بسرعه دبلوا من البكاء
نورهان بدموع مش قادره اتخطي أن خلاص مش هشوف بابا تاني مش قادره استوعب أنه خلاص راح ومبقاش موجود بابا كان صديقي اوى وكنت بحكيلوا عن كل تفاصيل حياتى فجأه كده مبقاش موجود وانا هنا بقيت لوحدى
حمزه ربت على كتفها أولا الله يرحمه ثانيا انتي هنا مش لوحدك انا جنبك قصدى كلنا جنبك مش عيزك تخافي وثالثا بقا انتى محتاجه تنامي شويه انتى تعبتي اوى انهارده وعشتي يوم شاق حاولي تنامى وترتاحي شويه
نورهان هزت راسها بخضوع خرج الأسد من غرفتها وهي قفلت وراه الباب
صباح اليوم التالي فى فيلا ثابت الكل مجتمع على سفرة الفطار معادا عاصم
عفاف بخبث الا قولى ياعمي كنت فين انت وسيد بليل
ثابت بثبات عايزه ايه ياعفاف اياك تكوني فكرانى مشفتكيش وانتي واقفه تتسمعي عليا انا وولادى يعني اكيد سمعتي وعرفتي كل حاجه ايه اللى انتي ممصدقهوش وبتتخابثي عايزه تعرفيه
فتحيه بسخريه مش هاتبطلى عوايدك ديه ياعفاف تقفي من ورا الابواب وتتسمعي علينا
عفاف بتجاهل كلام فتحيه بصت لثابت بسعاده
عفاف يعنى صح اللى سمعته ده ياعمي فرحنى الله يخليك
سيد مرت اخوي عاصم لو سمعك مش هيخلي نهارك يفوت على خير بلاش تبينى فرحتك قدامه
فتحيه بفضول ايه اللى حصل ماتفهمونا ولا هو سر علينا
عفاف بفرح البت اللى متتسماش اللى اسمها نورهان اتجوزت
فتحيه واحلام اتسعت عينيهم پصدمه تابعت عفاف
بسخريه
ولسه هاتتفجئوا اكتر لما تعرفوا اتجوزت مين
اتجوزت حمزه الأسد
احلام معقوله ديه كيف وامتى
فتحيه بتساءل صح الكلام ده يا ابو عاصم وپغضب تابعت ديه بت قويه ازاي من غير علمك وشورك هي جايه تصغرنا فى البلد
ثابت بعصبيه مين قالك إنه من غير علمي وشورى الأسد طلبها مني وانا وافقت وحطيت يدى فى يده وكتبت كتابها عليه
فتحيه مش مصدقه معقول انت يا ابو عاصم عملت أكده
ثابت بتأكيد
ايوه ومحدش يفتح الموضوع ده تاني وخصوصا قدام عاصم
سيد لعفاف احمدي ربك أن ابوي حل الموضوع وبشكل نهائي والا انتى اكتر واحده كنتي هتزعلي
ثابت عاصم من يوم وليله حاله اتبدل مبقاش ابني اللى اعرفه كان لازم يحصل أكده والحمد لله أنه حصل قبل مانخسر كلنا
عفاف پغضب سحرته الساحره وفى يوم وليله شغلت قلبه وعقله
سيد خلاص خلصنا قلنا محدش يجيب سيرتها تانى
نزل عاصم فى ڠضب ومش طايق نفسه
عفاف ملحقتش تنام ياعاصم انا مردتش اصحيك
عاصم انا منمتش من الأساس
ثابت بسخريه وايه اللى طير النوم من عينيك مش خلصنا منه الموضوع اللاخبر ده
عاصم بعصبيه انت اللى خلصته يابوي انت السبب مكنش لازم توافق كان لازم ترفض
ثابت بنرفزه انت ايه اللى چرالك مش عيب عليك تبقا راجل اد الحيط أكده ومعرفش تتحكم فى نفسك الموضوع انتهي والبت اتجوزت
عاصم پغضب وجنان لا منتهاش ومش هاينتهي بسهوله قام عاصم مشي وثابت بينادي عليه بس بدون جدوى
ثابت روح وراه ياسيد ليعمل مشكله
خرج سيد وراه كان عاصم ركب عربيته وطلع بيها زي المچنون سيد كمان ركب عربيته عشان يلحقه
فى فيلا الچارحي حمزه خبط على نورهان واذنت له بالدخول دخل لقاها قدام المرايا بتكمل لف طرحتها
حمزه ايه ده انا فكرك لسه نايمه
نورهان بصراحه منمتش معرفتش انام
حمزه انتى كده هاتتعبي على فكره
نورهان متقلقش انا تمام
حمزه طب لو مش عايزه تنزلي هخليهم يحضرولك الفطار هنا
نورهان لاء انا هنزل أفطر تحت مع ماما سلطانه
حمزه بأستغراب ماما نورهان ابتسمت عشان حمزه يكتشف حاجه جديده فى جمالها الغمزتين اللى بيظهروا بيضيفوا جمال لجمالها وتابعت هي قالتي بلاش طنط ديه وقوليلي ياماما وبصراحه انا حبيتها اوى ومبسوطه اوى انى هقولها ياماما
حمزه بصلها بحب وبمغازله وهي كمان بتحبك اووي
نورهان اتكسفت من نظرته وارتبكت جدا طب انا هنزل بقا
حمزه بحب لا
استني هغير هدومي وننزل مابعض
عند السفره حمزه قرب لوالدته صبح عليها وقبل يديها
نورهان صباح الخير ياماما
سلطانه بأبتسامه وحب صباح الخير ياست البنات هانمتي كويس
حمزه لا منمتش خالص
مروان كان جاي من خلفهم وبسخريه رد على حمزه
وانت عرفت ازاي أنها منمتش وانت فى