بنت جولستان بقلم مشيره محمد 

ماحد يسألنى 
سند بدون فهم تقصدى ايه بحديتك ديه 
جولستان انى هعملك الشاى ياحچ وانتى يا شاديه استهدى بالله وارچعلى شغلك يابتى 
سند وقف هو فى ايه يابتى سليم ابنى زعلك فى حاچه 
شاديه بتمثيل العصبيه لاه ما زعلنيش وانى مش بتك عاد 
سند واه طيب يابت الناس كتر خيرك وعلى كل حال انى اكده مرتاح اكمنى ظنيت انى ولدى له يد فى قطع عيشك وطلع برئ وانتى اللى مشيتى بخطرك 
وقبل مايمشى ويدوب قرب للباب قالت مشيت بخطرى ايوه بس قلبى بيتقطع من حرمانه من شوفتك كل يوم انى مشيت لچل قلبى مال وعشقك وانى مش كد المقام بس العشق مهواشى بالمزاچ ديه كيف المړض بيصيب من غير استأذان من اليوم اللى نضرتك فيه وانى كت امنع نفسى وافوقها واقولها انتى وين وهو وين ولما خدتونى حداكم قولت اهه ديه اخرك ياشاديه خدامه عنديه بس مهمنيش كان كل اللى فى بالى انى ابقى چارك واخدم برموش عنيى بس ڠصب عنى قلبى وچعنى من قربك وحرمانى منيك وكيف ابقى قدامك وانت مشايفنيش 
سند واقف ومش مصدق اللى بيسمعه وقال لنفسه هو معقول واحده زى شاديه فى عز شبابها تعشقه واه ايه التخريف ديه ياسند وبصلها وقال انتى واعيه للى عتقوليه
شاديه بلهفه واعيه قوى وبتمناه واتمناك ياحچ بس انى خابره العين ماتعلاش عالحاچب وانى ان روحت ولا چيت خدامه 
امها طلعت بالشاى وسند بص للى اتنين ومن غير ولا كلمه مشى 
شاديه لامها مشى ليه ده اكونش تقلت العيار هبابه يا امه 
جولستان بخبث له ماتقلتيش بس الراچل اتلخفن چننتيه بكلامك يابت 
شاديه بغيظ والله لندمك يا سليم عاليوم اللى رفضتنى فيه ونكرت عشقى ليك وطردتنى كيف الكلبه 
جولستان باستهزاء هههه عشق بردك يابت بطنى بلاش تضحكى على روحك انى وانتى خابرين انك عايزه العز والعيشه المرتاحه واهه ملاقتيهاش مع الواد تلقيها مع ابوه المهم دلوك سليم ما يعترضش الچوازه ويقف فيها زى اللقمه فى الزور 
شاديه واه قوام خلتيها چواز مش يمكن الراچل يطلع كيف ولده معقرب 
جولستان بثقه هياچى وابقى قولى امى قالت 
سند ماشى تايه من اللى وبيقول لنفسه انى طيب كيف دانى يلا حسن الختام لاه لاه انى بصحتى اهه ولا شاب اليومين دول 
معقول ياسند معقول بعد العمر ديه تكون فى فرشتك ست تانيه غير ام سليم 
وليه لاء مانت قافل على روحك من زمن حقك بقا تشوفلك يومين فيهم وتلاقى اللى تراعيك وتاخد بالها منيك اينعم مرت ولدك ممقصراش بس بردك ليلك كلاتها بتقضيه لحالك ولازمك ونيس بردك 
ويمر شهر على الاحداث دى كان الحج سند بيروح فيهم زيارات لبيت شاديه بالهدايا وكل شئ شاديه كانت بتتمناه وبتحلم بيه اما هى كانت بتعمل كل حاجه تخلى سند يبقى عايزها وعايز وجودها معاه اكتر واكتر بمنتهى الجرأه كانت بتحسسه انه محتاج ليها انهرده قبل بكره وده اللى عمله الحج سند فعلا طلبها للجواز رغم اعتراض سليم والخڼاقه اللى حصلت بينهم بس فى الاخر سليم استسلم لطلب ابوه 
وفى اوضت سليم 
راويه بتساعد سليم فى اللبس انا ماخبراش عمى كيف يفكر اكده بعد العمر ديه لاه وكمانى ملاقيشى غير البت دى الخدامه 
سليم پغضب فضناها يا روايه ابوى مهواش اصغير وعلى يدك قولنا ياما وهو عمل اللى ف راسه يبقى ايييه 
راويه اهه سكتنا بس انى بقولهالك اهه وافتكر كلامى ديه ياسليم البت دى مش ساهله صدقنى كون انها تشاغل عمى اكده ومايعملشى الا اللى براسه تبقى مش سهله 
سليم افتكر اللى حصل بينه وبينها وقال خابر يا راويه خابر ربك يدبرها عاد انى رايح بقا لچل مانتاخروش ربنا يعدى المشوار ديه على خير 
راويه سليم اوعاك تعمل حاجه تقل بيها من اباسند قدام الناس تروحو تيچيبوها عالساكت اكده وخلصنا وانى عهد عليا هبقى معاها كيف الچيران يعنى صباح الخير ياچارى انت فى حالك وانا فى حالى انا ماطيقهاشى من الاساس 
مشيره محمد
راح سليم مع سند بيت شاديه وانكتب الكتاب وجت شاديه مع سند وسليم وكام راجل كمان كان عزمهم سند 
ومع دخولهم البيت قربت شاديه من سند بعد مالناس مشيت وقبل ماتخطى خطوه جوه البيت وقفت 
سند واه ووقفتى ليه ياعروسه ادخلى بيتك يلا عاد 
شاديه مثلت الحزن بقا يرضيك بردك ياحچ ادخل الدار من غير زغروطه واحده مش بكفايه رضيت اتجوز سيد الناس والبلد كلاتها من غير فرح زى بقيت لبنته وحتى ما وافقتش امى تاچى توصلنى 
سند واه بس اكده زغرطى ياروايه 
راويه بصتلهم وقالت معلهش يابا الحج مصدعه قوى من دوشة العيال 
الكل اتفاجئ بزغروظة شاديه مره ورا مره ورا مره وقالت بخبث 
ولا يهمك يا راويه الله يكون فى عونك وكمانى السن له حكمه بردك 
راويه لسه هتتكلم سليم لحقها يلا يابوى اتفضل وانتى ياعروسه خشى عاد مش زغرطى يبقى يلا عاد مش هنكملو الليله عالباب 
تانى يوم الصبح سند سند صحى 
صباحيه مباركه ياعروسه 
شاديه يسعد صباحك ياسيد الناس
سند بهزار كيفك ياقمر زينه 
شاديه واه ماتكسفنيش عاد ياحچ
سند ضحك وقال انى هقوم اتسبح لچل ما ننزلوا نفطروا مع سليم والعيال 
شاده بشهقه واه ياحچ بقا ديه يصح بردك عايزنى اطلع من اوضتى فى صبحيتى لا انى اتكسف لاه 
سند هتتكسفى من مين بس مانتى خابره كل شبر فى الدار وخابره سكان الدار كمانى 
شاديه بدلع واه ياحچ خلينى براحتى عاد انى عروسه بردك 
سند انتى تؤمرى ياقمر 
شاديه قربت منه بدلع طيب انى چعانه قولهم يچيبولنا الوكل اهنه لچل ماناكل سوا واكلك بيدى يانور عينى 
سند يابوووى وبعدهالك ياشاديه انى مش كدك يابت الناس ولا كد دلعك ديه 
شاديه انت تستاهل دلع الدنيا كلاتها انت راچلى وسندى ياسيد الناس 
بعد يومين شاديه نازله عالسلم بدلع وراويه قاعده فقالت العواف يا راويه 
راويه بحزم اسمى ام ياسين عيب لما تنادمى عليا باسمى اكده انى منيش عيله بتلعب وياكى 
شاديه بكيد واه هدى روحك يا راويه ليطقلك عرق 
راويه اتعصبت اما انى بت قليلة الربايه صحيح 
سند دخل على كلام راويه راااااويه
راويه پخوف نعم يابا الحچ
سند بتزعقى ليه وكيف تغلطى فى شاديه اكده 
شاديه جريت عليه بتمثيل سيبها ياحچ ماهى مانسياشى انى كت خدامه اهنه بردك 
سند بزعيق واذا بس انت دلوك ست الدار وست البلد كلاتها ومرت كبيرهم كمانى 
روايه انى ماقولتش اكده يا يابا الحج اننن مشيره محمد
سند قبل ماتكمل قال وانى مش هستنى تقولى يا مرت ولدى انى اللى بقولها اهه شاديه ست الدار وفى غيابى هى موترحى واياكى اسمعك تغلطى فيها نوبه تانيه 
طلع سند لاوضته وشاديه بصت لروايه بانتصار وقالت بكيد 
الغدا قوام يا راااويه لچل حماكى چعان قوى 
وفى اوضة سند شاديه دخلت وقعدت فى جنب ټعيط 
سند واه مالك بس ياست البنات
شاديه ماهينسوشى انى كت